آدمكها

بعضي بچه هاي كوچك هستند كه وقتي براي اولين بار مثلا يك ماشين كوكي به شان هديه مي دهي بعد از نيم ساعت دل و روده اش رو در مي آرند. چرا؟ چون مي خواهند سر در بيارن كه توي اين ماشين چه خبر است كه باعث مي شه خود بخود به حركت در بياد. در حقيقت ميل به فهميدن باعث محروميت از لذت اولي مي شه. اگه ما يك پديده را به سه قسمت خود پديده¸ علل پديده و پيامدهاي پديده تقسيم كنيم. نحوه جامعه پذيري در جامعه ما طوريه كه آدمها غالبا به علت گير مي دن. حالتي شبيه به حال بچه كوچكي كه مثال زدم دارند. به محض اينكه رفتار خوبي از يك نفر مي بينند فورا مشغول علت كاوي مي شوند. غافل از اينكه كشف درست يا غلط علل در برخي اوقات باعث مي شه طعم شيرين اون رفتار خوب از بين بره. من شخصا ترجيح مي دم به خود پديده يا دست كم به پيامدها بيشتر فكر كنم تا انگيزه و علل.