دانشگاه يا دبيرستان بزرگ مختلط دخترانه و پسرانه

1- ترم اول دانشگاه چه در دوره كارشناسي و چه در دوره كارشناسي ارشد يك دوره اساسي است. مثل خشت اول يك ساختمان است كه اگر معمار آن را كج بگذارد تا ثريا مي رود ديوار كج. در اينجاست كه بايد دانشجو تفاوت نقش دانش آموزي و دانشجوي و دانشجويي را دريابد. اما متاسفانه براي بسياري از دانشجويان نقش دانشجويي حتي تا پايان دوره فارغ التحصيلي تعريف نمي شود و دانشگاه براي آنها يك دبيرستان بزرگ است كه دختر و پسر با هم در آن درس مي خوانند!!! براي بسياري از آنها قبولي در دانشگاه و بعضا يك رشته معين هدف بوده و حالا آن هدف حاصل شده و دليلي براي ادامه حركت ندارند. حناي ادامه تحصيل هم ديگر براي خيلي ها رنگ ندارد.
2- دانشجو در اين مرحله فاقد يك گروه مرجع معين براي ارتقا و پيشرفت است و غالب دانشجويان سالهاي بالاتر بجاي آنكه نقش يك گروه مرجع مثبت را بازي كنند عامل مهمي در كاهش رغبت دانشجويان جديد هستند. آنها به گونه اي از وضعيت فارغ التحصيلان بيكار سخن مي گويند كه گويي قبل از كنكور در كشور ديگري زندگي مي كردند.
3- بخش ديگري از بي رغبتي دانشجويان به تحصيل ناشي از فضاي آنوميك و حالت رهاشدگي ترم اول است. در ترم اول ديگر از الزامات شديدي كه براي قبولي در رقابت كنكور مطرح بود خبري نيست!!! وقتي كه دانشجو وارد دانشگاه مي شود ناگهان به جاي شش روز مدرسه و ساعتها مطالعه براي كنكور با 20 واحد درسي (20 ساعت) مواجه مي شود و استادهايي كه غالبا كاري به كار آدم ندارند. او مي ماند كه با اينهمه وقت فراغت چكار كند!!! بي برنامگي دانشگاه براي هدايت تحصيلي دانشجويان در اين مرحله كاملا مشخص است. اكثر برنامه ها تفريحي، ورزشي و هنري است. آن چيزي كه جايش كاملا خالي است هدايت علمي است.
اگر شما يك دانشجوي ترم يا ترمهاي نخست دانشگاه (هر دانشگاهي كه مي خواهد باشد) هستيد حتما
1- در همين ابتداي راه به فكر تعيين گرايش تخصصي خود باشيد. غالب رشته هاي تحصيلي در دوره ليسانس و فوق ليسانس كلي هستند و مي توانند به تخصصهاي مختلفي تقسيم شوند. شما با اين كار مي توانيد حوزه مطالعه و تحقيق و ترجمه دوره تحصيل خودتان را مشخص نموده و به نوعي به تلاشهاي خودتان جهت بدهيد.
2- حتما با مطالعه قبلي به كلاس برويد. مجلات تخصصي و كتابهاي مرتبط با بحث را مطالعه نماييد. از سوال كردن نهراسيد. استاد را سوال پيچ نماييد. منتهي به قصد فهميدن و نه به قصد خراب كردن استاد. دنبال راه ميانبر براي نمره گرفتن نباشيد. به طعنه و كنايه و گلايه همكلاسي ها گوش ندهيد و به كنجكاويهاي علمي خودتان ادامه دهيد.
3- در انجمنهاي علمي و تخصصي رشته خودتان عضو شويد و اگر چنين انجمني در دانشكده شما نيست حتما با چند نفر ديگر اقدام به تشكيل آن بنماييد. شما تنها نيستيد. اگر خوب دقت كنيد دانشجوهاي ديگري هم هستند كه مثل شما فكر مي كنند.
4- در تقويت مهارت زبان انگليسي عمومي و تخصصي و تسلط بر اينترنت بكوشيد. با پايگاههاي علمي اينترنتي داخلي و خارجي آشنا بشويد و از آنها استفاده نماييد.
5- به قصد عالم شدن درس بخوانيد. ما در بسياري از رشته ها ادم باسواد كم داريم.
6- از وقت فراغت خودتان براي حرفه آموزي استفاده كنيد. اين امكان براي شما كه در شهرهاي بزرگ درس مي خوانيد فراهم تر است.
7- بلند پروازي را فراموش ننماييد. بلند پرواز باشيد و براي تحقق اهدافتان برنامه ريزي كنيد. اگر در تعقيب برنامه شكست خورديد هم خودتان و هم در صورت لزوم برنامه تان تغيير دهيد. نگذاريد تصوير از خودتان خدشه دار شود. هميشه چشمهاي نگران مادر و پدرتان را به ياد داشته باشيد. ما براي ايراني آباد و سربلند به شما نياز داريم.