بلاگ

موازنه خوبي

معمولا وقتي به كسي خوبي بكنيم انتظار خوبي هم در ما ايجاد مي شود. يعني دوست داريم متقابلا از او خوبي ببينيم. اما من مخالف اين رويكرد هستم. چون احساس مي كنم در اين حالت با طرف معامله كرده ايم. ما بايد خوبي بكنيم بي آنكه انتظار جبران از طرف مقابل داشتته باشيم. اگر كمي هوشمندانه به محيط اطراف نگاه كنيم متوجه مي شويم به ما هم خوبيهايي مي شود. ما مي توانيم خوبي هايي كه از ماهها و حتي سالها بعد از طرف ديگران به ما مي شود را به حساب جبران همان خوبي هايي بگذاريم كه در حق يك يا چند نفر خاص كرده ايم.

يك نفر هست كه هر وقت با او مواجه مي شوم چنان منو غرق لطف و محبت خودش مي كنه كه موقع برگشتن احساس مي كنم موازنه خوبي هاي زيادي كه من در حق ديگران كرده ام به صفر و حتي گاهي اوقات منفي شده و من خيلي بدهكار ديگران شده ام و بايد به خيلي ها خوبي كنم.

تاريخ تولد

هفته گذشته آپ نكردم. خيلي سخت مريض شدم. براي اولين بار 4 روز افتادم رو تخت و بستري شدم. آنفولانزا همان آنفولانزاي هميشگي بود. اما اين من بودم كه تغيير كرده بودم. آدم وقتي كه سالم است و حالش خوب هميشه احساس بيست سالگي مي كند اما وقتي مريض مي شود يا دير خوب مي شود بيشتر ياد تاريخ تولدش مي افتد. از دوستاني كه زنگ زدند و sms دادند و آف گذاشتند متشكرم.

پدر مثبت نگري

شنيده ايد كه معمولا به آدمها توصيه مي كنند معمولا نيمه پر ليوان را نگاه كنيد و مثبت نگر باشيد. دو هفته پيش دكتر نراقي (پدر جامعه شناسي نوين ايران) آمده بود مشهد. رفتم پاي سخنراني اش. وقتي آقاي دكتر حرف مي زند انرژي مي گيرم. اين مرد هشتاد ساله نه تنها نيمه پر ليوان را مي بيند. بلكه همان تك قطره هاي ته ليوان را چنان اميدوارانه توصيف مي كند كه مي تواند يك جمع بزرگ و تشنه را به ادامه راه و غلبه بر تشنگي اميدوار كند.

حرف مرد يكي نيست

اين هفته انتخابات شوراها و مجلس خبرگان بود. در شوراها به ليست ائتلاف اصلاح طلبان و حزف اعتماد ملي راي دادم. به خيلي ها هم توصيه كردم چنين عمل كنند. بعضي ها گفتند از كجا معلوم باشند؟ در جواب گفتم انتخاب هندونه نيست كه به شرط چاقو باشد. مشكل كار در اينجاست ما بعد از آنكه انبوهي از قدرت را به كسي مي سپاريم بعدش مي آييم در خانه هايمان مي نشينيم تا انتخابات بعدي. در حاليكه مشاركت بعد از انتخابات مهمتر از شركت در خود انتخابات است. فعلا در كشور ما مشاركت كه حداقل مي تواند چهار بعد فرهنگي اجتماعي اقتصادي و سياسي داشته باشد صرفا به بعد سياسي محدود شده و آن هم فقط به شركت در انتخابات.

در انتخابات خبرگان آقاي طبسي (توليت آستان قدس رضوي) هم جزء گزينه هاي منتخب من بود. خيلي ها به من ايراد گرفتند اما همسويي سياسي آقاي طبسي و آقاي هاشمي رفسنجاني در شرايط دشوار فعلي براي من كفايت مي كرد تا به چنين انتخابي دست بزنم. در سياست حرف مرد نبايد يكي باشد. يك سياستمدار خوب هميشه جام زهر را دم دست خود نگه مي دارد و در مواقع لزوم قطره قطره از آن مي نوشد. چون اگر اين كار را نكند روزي مجبور است كل جام را دفعتا سر بكشد.

اين منظره رو هم خوب توجه کنيد. ديروز تو کلاس خيلی توجه منو جلب کرد.

اشتراک گذاری:

دیدگاهتان را بنویسید