نيايش
خدايا من مينيمم بندگان توام ماكزيمم رحمتت را بر من ببار. خدايا چولگي منحني شادي هاي مرا همواره منفي بساز و انحراف از معيارت را بر من روا مدار. خدايا از واريانس روزافزون حال درونم بكاه تا هماره كشيده تر از نرمال بمانم. خدايا كاري كن كه من در ميانه توزيع نرمال بندگان خوب تو باشم و اشتباه استاندارد كردار و گفتار من روز به روز كمتر باشد. بارالها ضريب همبستگي من و خانواده و دوستانم را مستقيم و معنادار و قوي بنما و واريانس پس ماند جدايي هامان را كاهش ده. خدايا بتاي مرا در رگرسيون چندگانه زندگي بيشتر و بيشتر بساز و مجموع مجذورات رحمتت را نثار من و آنانكه دوستشان دارم كن تا فرض صفر ناكامي و اندوه هميشه مردود باقي بماند. آآآآآآآآآميييييييين.
بيرجند. تابستان ۸۵. حياط خانه دوستم آقای روشن روان
دیدگاهتان را بنویسید